“โอบกอดชีวิตและปล่อยให้ชีวิตเป็นไป”
ท่านจะเชื่อใจสิ่งต่างๆ ในชีวิตได้อย่างไร หากท่านไม่อาจเชื่อใจตัวเอง…
สังคมได้ทำลายความเชื่อใจแบบถอนรากถอนโคน
สังคมไม่ยินยอมให้ท่านเชื่อใจตัวเอง
สังคมสอนความเชื่อใจในรูปแบบอื่นๆ
เชื่อใจพ่อแม่ เชื่อใจศาสนจักร เชื่อใจรัฐ
เชื่อใจพระเจ้า เชื่อในความเป็นนิรันดร์
แต่ความเชื่อใจพื้นฐานนั้นกลับถูกทำลายโดยสิ้นเชิง
และความเชื่อใจอื่นๆ ทั้งหมดนั้นก็เป็นของปลอม
มันเป็นของปลอม!
ความเชื่อใจอย่างอื่นทั้งหลายทั้งปวงนั้นเป็นแค่ดอกไม้พลาสติก
ท่านไม่มีรากอันแท้จริงที่จะให้ดอกไม้จริงได้เติบโต